1. Wersja komercyjna – sposób licencjonowania
2. Pomoc techniczna
1. Panel F1 PLIK DO IMPOZYCJI
2. Panel F2 PARAMETRY IMPOZYCJI
3. Panel F3 KOLEJNOŚĆ SKŁADEK W OPRAWIE SZYTEJ
1. Tabela wyjątków
2. Przykładowe wpisy do tabeli wyjątków
3. Dodatkowa funkcja Tabeli wyjątków
4. Odwrotne numerowanie składek i arkuszy
4. Panel F4 REDUKCJA WYPYCHANIA
5. Panel F5 ODSTĘPY MIĘDZY KOLUMNAMI/WIERSZAMI
6. Panel F6 PLIK WYNIKOWY
7. Panel F7 ELEMENTY GRAFICZNE NA ARKUSZU IMPOZYCYJNYM
8. Panel F8 OPCJE KOŃCOWE
9. Zapisywanie projektu impozycji
10. Szablony impozycji
1. Podpanel ZNACZNIKI CIĘCIA
2. Podpanel SYGNATURA GRZBIETOWA
3. Podpanel LINIE ODCIĘCIA
4. Podpanel RAMKI TEKSTOWE
5. Podpanel KODY
6. Podpanel FIGURY GEOMETRYCZNE
7. Podpanel ELEMENTY W FORMACIE PDF
8. Pozycjonowanie tekstów, kodów, figur i elementów pdf na arkuszu impozycyjnym
9. Umieszczanie rysowanych znaczników na wybranych arkuszach i stronach
Dotyczy tylko oprawy zeszytowej i szytej.
| W każdej publikacji w oprawie zeszytowej występuje zjawisko wysuwania stron. Im bliżej środka publikacji, tym większe wysunięcie. Spowodowane jest ono tym, że zszywka druciana dotyka bezpośrednio tylko karty z okładką (pierwszej), dalsze karty natomiast są odsunięte od zszywki o sumę grubości papieru kart je poprzedzających. | ![]() |
| Zjawisko to powoduje w niektórych publikacjach niepożądane efekty. Jednym z nich jest efekt przesuwania np. numeracji stron. Sztuka drukarska wymaga, aby paginacja "padała na siebie", czyli aby wydrukowane numery stron na kolejnych kartkach znajdowały się w tej samej odległości od krawędzi strony. | ![]() |
Program Impozycjoner ma możliwość redukcji tego efektu poprzez przesuwanie obrazu montowanej strony o wyliczony dla każdej ze stron skok. Rysunek przedstawia zeszyt 16-stronicowy. Po włączeniu redukcji ostatecznie powinniśmy osiągnąć taki efekt, jak na przedstawionym rysunku. Dla porównania wersja z redukcją wysunięcia i wersja bez redukcji, przed obcięciem krawędzi i po obcięciu.

Wartość wysunięcia najprościej uzyskać wykonując makietę zeszytu z docelowego papieru i mierząc odległość między krawędzią okładki a krawędzią stron środkowych.

Wartość tę należy wprowadzić po wybraniu sposobu podania maksymalnego wysunięcia na Zmierzony. Program sam wyliczy wartość przesunięcia dla każdej ze stron.
Skok o jaki będą przesuwane strony jest obliczany wg wzoru:
gdzie Arkusz to kolejny numer arkusza (czwórki drukarskiej), a _Liczbaarkuszy to łączna liczba arkuszy w publikacji. Nie jest liczony arkusz z okładką.
Drugim sposobem obliczenia tego wysunięcia na podstawie grubości papieru jest zastosowanie wzoru:
Współczynnik jakości "szycia" to doświadczalnie dobrana korekta (najczęściej 1.2 do 1.4) oznaczająca stopień ściśnięcia zszywkami – idealna wartość wynosi 1.
Metoda Kadrowanie: szerokość każdej montowanej strony zostanie przycięta o obliczoną, odpowiednią dla danej strony wartość, a tak przycięta strona zostanie dosunięta do środka rozkładówki. Wadą jest możliwy efekt wycięcia fragmentu ilustracji przechodzącej ze strony na stronę.
Metoda Skalowanie: szerokość każdej montowanej strony zostanie przeskalowana (zmniejszona) o obliczoną, odpowiednią dla danej strony wartość. Wadą jest zmiana kształtu obiektów na stronie pdf.
Uwaga! Nie zaleca się stosowania tego narzędzia do prac poniżej 48 stron, drukowanych na cienkim papierze.
| Dodatkowo program pozwala na zmianę numeru karty bazowej (czwórki drukarskiej) będącej okładką, czyli stronami bez redukcji wypychania. Wartość 0 (zero) numeru karty bazowej oznacza, że już na pierwszej karcie nastąpi redukcja. Jeżeli numer karty bazowej jest większy od 1, to po zaznaczeniu opcji Rozpocznij korektę poniżej karty bazowej nastąpi korygowanie odwrotne na kartach powyżej karty bazowej. Oznacza to, że zamiast wpychania stron do środka, będą one wypychane, a zamiast zmniejszania przy skalowaniu, będą powiększane. |
![]() |
Uwaga! Opcja Rozpocznij korektę poniżej karty bazowej jest przeznaczona tylko dla doświadczonych użytkowników.