4.9. Umieszczanie rysowanych znaczników na wybranych arkuszach i stronach

Arkusze (i strony arkuszy) identyfikuje się za pomocą krótkiej sekwencji liter i cyfr, gdzie konkretne znaki na określonych pozycjach (np. pierwsza, druga, trzecia pozycja w sekwencji) symbolizują dany arkusz lub stronę arkusza.

Sekwencje można łączyć, oddzielając je przecinkami. W ten sposób tworzy się regułę definiującą arkusz lub stronę arkusza, według której program umieści na arkuszach impozycyjnych wybrany znacznik. Definiowanie sekwencji odbywa się w specjalnym oknie dialogowym wywoływanym poprzez naciśnięcie prawego klawisza myszy na etykiecie z sekwencją.

W polu tekstowym [1] wyświetlona jest aktualnie obwiązująca reguła. Można ją edytować wprost z klawiatury lub skorzystać z elementów znajdujących się poniżej, pozwalających w łatwy sposób na zbudowanie prawidłowej sekwencji. Pierwszym znakiem w sekwencji jest symbol "+" lub "–". Symbol "+" umieszczony na pierwszej pozycji oznacza, że znacznik/element zostanie narysowany na arkuszu/stronie określonej przez pozostałe znaki sekwencji. Natomiast symbol "–" wskazuje, że nie pojawi się na zdefiniowanych stronach.

Drugim znakiem w sekwencji mogą być litery D, R i V. Ich interpretacja jest następująca:

• D (od Dwie) – znacznik będzie rysowany na obu stronach arkusza (recto i verso);
• R (od Recto) – znacznik będzie rysowany tylko na recto;
• V (od Verso) oznacza, że znacznik będzie rysowany tylko na verso.

Trzecim znakiem w sekwencji mogą być litery W, B, O, S, T, P, N, A oraz C. Oto ich wyjaśnienie:

• W (od Wszystkie) – znacznik będzie rysowany na każdym arkuszu;
• B (od Blok) – znacznik będzie rysowany tylko na pierwszym arkuszu w całym bloku książki;
• O (od Ostatni) – znacznik będzie rysowany tylko na ostatnim arkuszu w całym bloku książki;
• S (od Składka) – znacznik będzie rysowany tylko na pierwszym arkuszu w każdej składce – dotyczy tylko oprawy szytej, dla oprawy klejonej i zeszytowej sekwencja z tym znakiem jest pomijana;
• T (od ostaTni) – znacznik będzie rysowany tylko na ostatnim arkuszu w każdej składce – dotyczy tylko oprawy szytej, dla oprawy klejonej i zeszytowej sekwencja z tym znakiem jest pomijana;
• P (od Parzyste) – znacznik będzie rysowany tylko na arkuszach o numerach parzystych;
• N (od Nieparzyste) – znacznik będzie rysowany tylko na arkuszach o numerach nieparzystych;
• A (od Arkusz) + numer arkusza – znacznik będzie rysowany tylko na arkuszu o podanym numerze;
• C (od Cylicznie) + numer arkusza – znacznik będzie rysowany tylko na co n-tym arkuszu.

Przykłady:

• +DW – znacznik będzie rysowany na każdej stronie każdego arkusza (+DwieWszystkie);
• +RB – znacznik będzie rysowany tylko na recto pierwszego arkusza;
• +RC3 – znacznik będzie rysowany tylko na recto co trzeciego arkusza.

Po wybraniu odpowiednich opcji w polu podglądu sekwencji widać poprawnie zbudowaną sekwencję. Po naciśnięciu klawisza Dodaj sekwencję zostanie ona dodana do aktualnej reguły po przecinku. Dodanie całej reguły do definicji znacznika/elementu następuje po naciśnięciu klawisza OK, w tym momencie dokonywana jest weryfikacja poprawności każdej sekwencji, a wszelkie błędne sekwencje są automatycznie usuwane.

Łączenie sekwencji w reguły

W większości przypadków reguły wyboru arkuszy/stron dla znaczników będą jednosekwencyjne (np. +DW). Jednak program umożliwia łączenie sekwencji, co pozwala na tworzenie reguł specjalnych dla określonych zadań.

Przykład.

+DW,-DB – ta sekwencja włącza rysowanie znacznika na wszystkich arkuszach (recto+verso) z wyjątkiem arkusza pierwszego.

Poszczególne sekwencje są odczytywane i stosowane w kolejności od lewej do prawej.

Po stronie użytkownika należy zadbanie o sensowność reguły. Oto dwa przykłady reguł nielogicznych:

• -DB,+DW – pierwsza sekwencja (-DB) wyłącza rysowanie znacznika na pierwszym arkuszu, ale druga włącza rysowanie na wszystkich, w tym także na pierwszym;
• +DO,+DW – pierwsza sekwencja (+DO) wyłącza rysowanie znacznika na ostatnim arkuszu niepotrzebnie, bo sekwencja druga ją skutecznie nadpisuje.

Duplikowanie elementów na użytkach (dotyczy tylko ramek tekstowych, kodów, figur i elementów pdf)

W panelach kodów, ramek tekstowych, figur geometrycznych oraz elementów w formacie pdf, obok etykiety z regułą, znajduje się przycisk wyboru Dodaj do każdego użytka.

Jest on dostępny tylko wtedy, gdy zarówno w osi X jak i w osi Y wybrano dowiązanie położenia elementu do pola zadruku.

Jeżeli opcja Dodaj do każdego użytka nie jest zaznaczona, to program działa w sposób opisany w rozdziale 4.8. Jeżeli jest zaznaczona, to w działaniu programu zachodzą dwie zmiany:

1. zamiast rozmiarów i krawędzi pola zadruku wszystkich użytków razem, program używa rozmiarów i krawędzi pojedynczego użytka;
2. elementy są powielane i rysowane przy każdym użytku.

Przykład: użytek jest powielony na arkuszu dwukrotnie (2 kolumny 1 wiersz). Przykładowy kod jest rysowany przy lewej i górnej krawędzi pola zadruku, dodatkowo zostaje narysowana ramka tekstowa przy lewej i dolnej krawędzi pola zadruku.

Po zaznaczeniu opcji Dodaj do każdego użytka w panelach RAMKI TEKSTOWE i KODY, przykładowy kod i ramka jest duplikowana przy każdym użytku.