Wykonaj impozycję do druku cyfrowego zeszytu 48-stronicowego A5 z włączoną redukcją wypychania.
Plik potrzebny do wykonania zadania 3:
Zeszyt_A5.pdf
Parametry:
rozmiar docelowy pracy: A5;
liczba kolorów: 4 + 4 (dwustronny);
papier do druku: SRA3;
rodzaj oprawy: zeszytowa (dwie zszywki druciane z oczkiem);
nakład: 500 egzemplarzy.
ETAP 1. Zaprojektuj szablon impozycji.
Uruchom program Impozycjoner w wariancie C. Ustal rozmiar użytku na 148 × 210 mm i wybierz rodzaj oprawy: zeszytowa. Ustaw wartość spadu na 3 mm. Skonfiguruj siatkę użytków: 2 kolumny, 1 wiersz, a odstęp między kolumnami na 6 mm.
Na recto obróć użytki o 90°, a następnie dodatkowo użytek w drugiej kolumnie obróć o 180°, tak aby oba użytki stykały się górną częścią (tzw. „główkami”).
W panelu F6 PLIK WYNIKOWY wybierz rozmiar papieru SRA3.
Aby zasymulować całą impozycję, zaznacz w panelu F1 PLIKI DO IMPOZYCJI opcję Uruchom symulację dla liczby stron: 48.
Zapisz szablon w domyślnym folderze pod nazwą ZeszytA5_x2.
ETAP 2. Wykonaj impozycję z redukcją wypychania.
Wyłącz tryb symulatora stron. Do Tabeli stron i rozmiarów wczytaj plik Zeszyt_A5.pdf.
W panelu F4 REDUKCJA WYPYCHANIA ustaw właściwe parametry zgodnie z poniższym opisem.
Włącz redukcję wypychania, czyli korygowanie wysunięcia stron znajdujących się bliżej środka zeszytu poza obrys okładki. Jako metodę redukcji wybierz Kadrowanie (Więcej na ten temat znajdziesz w dokumentacji do programu do wersji C w rozdziale 3.4. PANEL F4 REDUKCJA WYPYCHANIA).
Najważniejszym parametrem jest wartość wysunięcia H. Aby ją określić, wykonaj makietę zeszytu z docelowego papieru, czyli takiego, jaki zostanie użyty do druku zeszytu. To właśnie grubość papieru wpływa na efekt wypychania stron. Do wykonania makiety możesz użyć papieru już zadrukowanego.
Aby przygotować makietę zeszytu 48-stronicowego, użyj 12 arkuszy – na każdym arkuszu mieszczą się 4 strony. Zmierz linijką wielkość wysunięcia H i wprowadź tę wartość do programu.
W przypadku naszej makiety wielkość wysunięcia wynosi 4 mm.
Kartą bazową (czyli bez korekty) jest okładka – czwórka drukarska nr 1 na arkuszu nr 1. Sprawdź w tabeli Wartości korekty dla stron, jakie wartości wypychania zostały obliczone dla kolejnych arkuszy.
ETAP 3. Wykonaj impozycję.
Zanim przystąpimy do impozycji, możemy sprawdzić układ zmontowanych stron w podglądzie rzeczywistym.
Ponieważ zmiana liczby stron do impozycji nie zmienia wprowadzonej lub obliczonej wartości wysunięcia stron środkowych względem okładki, to przy włączonej redukcji wypychania każda próba wygenerowania arkuszy impozycyjnych będzie wymagała potwierdzenia parametrów redukcji wypychania.
Pytanie dodatkowe:
Oblicz, ile arkuszy papieru potrzeba do wykonania pracy.
Na każdym komplecie 12 arkuszy są zmontowane 2 zeszyty. Liczba potrzebnych kompletów to 500/2=250. Minimalna liczba arkuszy to 250 x 12 = 3000 arkuszy.