Powrót do głównego spisu treści
1.10. Druk cyfrowy - opcje
Rozwijany panel boczny DRUK OFFSETOWY/DRUK CYFROWY zawiera elementy wpływające na wygląd wynikowego pdfa impozycyjnego w zależności od rodzaju druku: druk cyfrowy lub druk offsetowy.
[1] Jeżeli ma stan ROZMIARY PDF = ROZMIARY POLA ZADRUKU, to wynikowy pdf (lub pdfy) będzie miał rozmiary podane na tytułowej belce programu. Żadne dodatkowe opcje nie są przy tym położeniu przełącznika dostępne.
Zmiana wartości przełącznika na ROZMIARY PDF = ROZMIARY PAPIERU spowoduje zmianę rozmiarów wynikowego pdfa na równe rozmiarom wybranego papieru oraz wywoła dostępność szeregu opcji pozwalających na dodanie dodatkowych elementów i zmianę położenia obrazu impozycji na arkuszu.
Ręczna zamiana szerokości i wysokości papieru [3] jest możliwa po wybraniu z rozwijalnej listy [2] papieru oznaczonego jako Tymczasowy.
Klawisz [4] służy do zamiany orientacji arkusza (zamiana wartości szerokości i wysokości).
Jeżeli zostanie wybrana opcja DODAJ PODDRUK: TAK [5] dodająca pod (lub nad) obraz impozycji zawartość wskazanego pliku pdf – a pdf ten będzie dwustronny, to na stronach nieparzystych arkuszy zostanie użyta pierwsza strona pliku z poddrukiem, a na stronach parzystych – druga. Ewentualne pozostałe strony nie są brane pod uwagę. Własne poddruki należy zapisać w folderze MyImpozycjoner/Pre-print/Digital.
Poddruk w druku cyfrowym jest centrowany na papierze. Może służyć do umieszczenia na arkuszu własnych elementów, które nie są rysowane przez program Impozycjoner.
Przełącznik [6]: DODAJ STRONĘ PARZYSTĄ DLA NIEPEŁNYCH: TAK wymusza generowanie strony parzystej na druku dwustronnego przez markę boczną lub czołową - arkuszem niepełnym. Jest pomocna przy druku na urządzeniach cyfrowych z duplexem. Obraz wygenerowanej w ten sposób strony parzystej jest taki sam, jak strony nieparzystej.
Rozwijany panel [7] zawiera elementy regulujące przesunięcie impozycji na arkuszu.
Przełączniki [8] odpowiadają za zachowanie programu po naciśnięciu klawisza WYKONAJ IMPOZYCJĘ, a przed wygenerowaniem arkuszy impozycyjnych.
PYTAJ O NAZWĘ - jeżeli TAK, to program będzie pytał o nazwę pliku impozycyjnego (do której mogą zostać dodane różnego rodzaju frazy dodatkowe). Jeżeli NIE, to program będzie tworzył folder IMPOZYCJONER w folderze z pierwszym wczytanym plikiem pdf i w nim zapisywał pliki impozycyjne o nazwach zgodnych ze schematem tworzenia nazw (więcej: Nazwy plików wynikowych) - bez pytania.
PYTAJ O ZAKRES - jeżeli TAK, program po każdym naciśnięciu klawisza WYKONAJ IMPOZYCJĘ zapyta o numery arkuszy, dla których mają zostać wygenerowane pliki impozycyjne.
Szybka zmiana rozmiaru papieru
Chcąc szybko wygenerować impozycyjny plik pdf, którego rozmiary są równe jednemu z rozmiarów papieru do druku cyfrowego, można do tego celu wykorzystać rozwijane menu przycisku WYKONAJ IMPOZYCJĘ. Po naciśnięciu strzałki z prawej strony przycisku, pojawi się lista dostępnych rozmiarów papierów - w pionowej i poziomej orientacji. Wybranie którejkolwiek pozycji, spowoduje wygenerowanie plików impozycyjnych o wybranych rozmiarach.
Przesunięcie pola zadruku na arkuszu
Dodatkowe opcje przy druku cyfrowym służą głównie do niwelowania błędu polegającego na drukowaniu strony strony parzystej i nieparzystej - z przesunięciem (w maszynach cyfrowych posiadających różne marginesy techniczne (np. lewy 3 mm, prawy 5 mm)).
Dzięki opcjom [1] - [8] można wygenerować pdfa o rozmiarach papieru na jakim ma być drukowana praca, z przesuniętym obrazem impozycji o odpowiednią wartości w mm (góra <> dół, lewo <> prawo) [5] [6]. Dla pdfów dwustronnych, położenie obrazu impozycji na papierze można regulować niezależnie dla każdej ze stron (parzysta <> nieparzysta).
Regulowanie położenie obrazu impozycji jest możliwe po wybraniu rozmiarów wynikowego pdfa równych jednemu z formatów papierów, dostępnych na rozwijanej liście i polega na określeniu przesunięcia środka obrazu impozycji w stosunku do położenia centralnego.
Przełącznik [4]: STRONA PARZYSTA – SYMETRYCZNIE/STRONA PARZYSTA – NIEZALEŻNIE służy do określenia sposobu przesunięcia obrazu impozycji na drugiej (parzystej) stronie arkusza (dotyczy druków dwustronnych). Jeżeli ma stan STRONA PARZYSTA – SYMETRYCZNIE, to obraz na stronie nieparzystej jest przesuwany na jednej z osi w kierunku przeciwnym, zależnym od wyboru krawędzi [7], wzdłuż której nastąpi przekładanie arkusza na drugą stronę (symetrycznie).
Wybór krawędzi jest związany ze sposobem przekładania arkusza na drugą stronę. Przy przekładaniu przez markę boczną, dostępna jest krawędź lewa i prawa, przy przekładaniu przez markę czołową - górna i dolna. Doświadczonym użytkownikom dajemy możliwość wyboru dowolnej krawędzi, niezależnie od marki - wszystkie cztery krawędzie są dostępne po naciśnięciu kombinacji klawiszy SHIFT+F4 przed wyborem krawędzi.
Przełącznik RYSUJ OSIE PRZESUNIĘCIA [8] pozwala na narysowanie na arkuszu (pod montowanym stronami) dwóch linii: linia przerywana pokazuje środek arkusza, linia ciągła pokazuje, o ile środek montażu został przesunięty na arkuszu.
Regulowanie szerokości ostatniej ścinki
Element [1] służy do takiej zmiany położenia obrazu impozycji na arkuszu, aby ostatnie cięcie arkusza przy wycinaniu z niego prac - powodowało powstanie ścinki o szerokości określonej przez element [2]. Ostatnia ścinka o dokładnie ustalonej szerokości jest wymagana przez niektóre modele maszyn introligatorskich.
Włączenie elementu [1] powoduje przesunięcie obrazu montowanego arkusza w kierunku przeciwnym, niż wskazywany przez krawędź podającą. Krawędź podająca to krawędź, którą papier jest podawany do drukarki i względem której nastąpi przełożenie go na drugą stronę - dotyczy druków dwustronnych (drukowanych cyfrowo).
Przełącznik [3] przy wyłączonej regulacji ostatniej ścinki – centruje obraz impozycji na arkuszu.
Przy drukach dwustronnych (przez markę boczną lub markę czołową), przesunięcie na stronie parzystej jest symetryczne w stosunku do przesunięcia na stronie nieparzystej.